حدیثه

آن‌ها میدانند که من بازی میکنم، اما زیاد در این مورد برایشان تعریف نمی‌کنم. دلم برایشان تنگ شده و نمی‌خواهم با مادرم دعوا کنم.

می خواهم به بقیه خانم‌ها بگویم: بیایید، خیلی لذت بخش است! خیلی عصبانی میشوم وقتی میبینم خانم‌ها فقط برای چرت گفتن کنار هم جمع شوند. من میخواهم به حرف مربی ام گوش دهم و چیز یاد بگیرم. می خواهم پیشرفت کنم و برنده باشم. ورزش کمک می‌کند که تناسب اندامم را حفظ کنم. وقتی که ناراحت هستم نیز به من کمک می‌کند. با ورزش کردن حال و احوال بسیار خوبی پیدا می‌کنم.

از آن زمان به طور منظم ورزش میکنم و بدن من به تحرک نیازمند شده است. همچنین به انجام تناسب اندام می‌پردازم، دوچرخه سواری میکنم و تلاش میکنم شنا یاد بگیرم. وقتی یک بار سر تمرین نروم ناراحت می‌شوم.

برادرم تصورات سفت و سختی از آن چه که یک زن افغانی باید انجام دهد دارد. خیلی از چیز‌ها را برایم ممنوع کرده است. زندگی با او بسیار طاقت فرسا بود. دیگر با هم زندگی نمی‌کنیم. حالا رفتن به تمرین برایم آسان‌تر شده است. والدینم در ایران هستند.

وقتی در ایران بودم هرگز ورزش نمی‌کردم. در ترکیه هم هیچ بازی ای انجام نمی‌دادم زیرا خانم‌ها ورزش نمی‌کردند. تازه در آلمان به شروع به این کار کردم. دوستم در باشگاه «قهرمانان بدون مرز» بازی می‌کرد. و برایم از آن تعریف می‌کرد. می گفت که خانم‌ها نیز می‌توانند آن جا بازی کنند. من با مربیان آن جا آشنا شدم. بعد آن جا را امتحان کردم و از آن خوشم آمد. برای بار اول هنگام ورزش غافلگیر شدم از این که یک خانم نیز می‌تواند این کار را انجام دهد. ورزش لذت بسیاری دارد و اکنون من به طور منظم ورزش می‌کنم. در این میان خواستم که نه تنها بازی کنم، بلکه مربی نیز باشم. مربیان من الهام بخش من برای این امر بودند.

ورزش تعادل فوق العاده ای در زندگی روزمره ایجاد می‌کند.

حدیثه، 18 ساله، اهل افغانستان است، در ایران بزرگ شده و سال 2015 به آلمان آمده است. او برای بهبود زندگی اش علاقه زیادی به ورزش فوتبال دارد و عضو باشگاه به ثبت رسیده «قهرمانان بدون مرز» است.